سفارش تبلیغ
صبا ویژن


نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار . . . . چکنم حرف دگر یاد نداد استادم
سید شهیدان اهل قلم، سید مرتضی آوینی:
هنر آن است که بمیری پیش از آنکه بمیرانندت و مبداء و منشاء حیات آنانند که اینگونه مرده اند... خون حسین (ع) و اصحابش کهکشانی است که بر آسمان دنیا راه قبله را می نمایاند... پندار ما این است که ما مانده ایم و شهداء رفته اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده و شهداء مانده اند... زندگی زیباست اما شهادت از آن زیباتر است... حب حسین (ع) سرالاسرار شهداست... از عاشورای سال 61 هجری دیگر زمان از عاشورا نگذشته است و همه روزها عاشوراست... کربلا حرم حق است و هیچکس را جز یاران امام حسین (ع) راهی بسوی حقیقت نیست... حقیقت هنر نوعی معرفت است که در عین حضور و شهود برای هنرمند مکشوف می گردد... هنر شیدایی حقیقت و تجلی شیدایی است

چشم انتظاری...   

بی عمر زنده ام من و این بس عجب مدار

                                  روز فراق را که نهد در شمار عمر ؟

ما حیات را بی حضور تو ، حیات نمی شمریم.
ما تا وصول فصل ظهورت ، زندگی نمی کنیم . آنچه می کنیم،  تنها تمرین زندگی است.
این که نامش را نفس نهاده اند ، شخص منتظری است که دمی آرام نمی گیرد و قرار نمی پذیرد . دمی که تا دم مرگ از پا نمی نشیند و پیوسته و مدام از دهلیز تاریک خانه دل بر می خیزد  ودوان دوان خود را به پنجره انتظار و آستانه دیدار می رساند و دمی دیگر ، محزون و حسرتبار باز بر می گردد.
پس این نه تنفس که هر روز هر وله هزار باره انتظار است.
هر که از ما آب می نوشد و غذا می خورد تنها از این روست که تن را تا تلاقی گامهای ظهورت ، بی توشه نگذارد و استوار نگه دارد.
هر که از ما اگر روانه میدان جنگ می شود ، نمی رود که بجنگد ، می رود که تمرین رزم کند تا برای حضور در سپاه تو آبدیده شود.
هر که از ما اگر به زخم و جراحت ، تن می سپارد ،تلاش می کند که درد کشیده تو باشد و هر که از ما اگربه استقبال شهادت می رود ، جان می دهد که برای حضور در رکاب تو کار کشته شود.
پس ، این زندگی نیست که ما می کنیم ، حیات عاریتی است.
ما اگر تاکنون در این دیار دوام آورده ایم و در این خانه سکنی گزیده ایم از این روست که مستأجر یاد تو بوده ایم.
وقتی که تنها همین نسیم نام تو حیات آفرین است و تنها همین پناهگاه یاد تو آرام بخش ، ظهورت با هستی چه خواهد کرد و حضورت چه آرامشی در جان جهان خواهد ریخت؟
بیا که هستی ، حیات بیابد و جهان ، قرار و آرام بگیرد.

منبع: وبلاگ‏ «دست نوشته‌های سید مهدی شجاعی»

 



                                                            باسمه تعالی
سلام آقا جان.
سلام مولای من.
سلام پدر بزرگوارم.
سلام مهربانم.
سلام آرام جانم.
و باز سلام.
...از شما معذرت می خواهم که اینگونه راحت و بی مقدمه با شما حرف می زنم.
راستش را بخواهید خسته شده ام و به دنبال دل دردمندی می گردم که با او درد دل کنم.
و سنگ صبوری نیافتم جز شما.
می دانم، که می دانید در دل من چه می گذرد و از این بابت تسلا می یابم.
اما گاهی اوقات احساس خفگی و خفقان می کنم.
احساس می کنم قلبم را می فشارند و استخوانهایم را خرد می کنند.
می دانم که می دانید.
شهر برایم تنگ و تاریک شده و اکثر مردم شهر برایم چون...
دلم به حال خود بیچاره ام می سوزد که شما را فراموش کرده ام و هر از گاهی چون امشب به یادتان می افتم و با خودم می گویم:
" ای بیچاره... مولایت هر روز به یاد توست و برای تو دعا می کند...  تو چه کردی برای مولایت.
آیا به یادش بودی ؟
آیا لحظه ای با خود فکر کردی که مولایت در کجای این عالم است و چه می کند ؟
آیا ظهورش را از خدا طلب کردی؟
آیا....  ؟"
و در آن لحظه عرق شرم است که به من می گوید چه هستم و چه می کنم.
امشب نیز دلم از دست خودم و مردم کوچه و بازار ...  گرفته بود که به یکباره این شعر به ذهنم رسید:
"سایتون سنگینه مولا                      کجا رفته اون چشاتون
کوچه خیل وقته مونده                     چشم به راه قدماتون"
 می دانید چرا ؟
به خاطر اینکه در روزمرگی خود غرق شده ایم و خیلی چیزها را فراموش کرده ایم.
به خاطر اینکه حلال خدا را حرام کرده ایم و حرام خدا را حلال.
به خاطر اینکه کم کم داریم در خود فرو می ریزیم و خود نمی دانیم.
به خاطر اینکه ظاهرمان را آباد کرده ایم و نهانمان را ویران...
و هزار دلیل و اما و اگر دیگر.
آقا جان حلالم کنید.
حلالم کنید که بخشایش از بزرگان است.
حلالم کنید، زیرا که خود می دانم که چه هستم و که هستم.
برایم دعا کنید که اگر به دعای خیر شما نبود، فقط خدا می دانست که اکنون در چه حالی و چه جایی بودم.
ای مهربان مولای من...
درست است که ما شما را فراموش می کنیم و به وقت گرفتاری و دردمندی به یادتان می افتیم، اما شما ما را فراموش نکنید و دعای خیرتان را بدرقه مسیر پر پیچ و خم و پر خطر زندگیمان کنید تا انشا الله بتوانیم ذره ای از محبت ولائیتان را درک کنیم و طعم زندگی واقعی که همان محبت شماست را بچشیم.
                                                               آمین یا رب العالمین.
بری سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ذکر کریمه صلوات را فراموش نکنید
                 



<   <<   26   27   28   29   30   >>   >
روز قیامت سه تن شفاعت می کنند : پیامبران، سپس دانشمندان و پس از آن شهیدان . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]