هیچ می توانیم بگوییم ‌‍"" کان کمن زار الله فی عرشه "" کیست؟

زائر امام حسین (ع) در شب جمعه کسی است که خدا را در عرشش زیارت می کند.

یعنی چه؟ آیا ما اینها را می فهمیم؟

  ارزش گریه به حدی است که می گویند:

"قبل از زیارت سید الشهداء(ع) ، هنگام خواندن اذن دخول ، همین که اشک مختصری از چشمانت آمد ، آن اشک علامت اذن دخول است؛ یعنی داخل شو؛

    آخر از چشم من اشک بیاید چه ربطی دارد که آنها اذن دخول داده اند؟ آیا معلوم است که این قضیه ها چیست؟

آیت الله بهجت

وى گوهر دُرج عزّ و تمکین

عصمت شده پاى بند مویت

اى علم و عمل مقیم کویت

اى میوه‌ی شاخسار توحید

همشیره‌ی ماه و دخت خورشید

وى گوهر تاج آدمیّت

فرخنده نگین خاتمیّت

شیطان به خطاب قم براندند

پس تخت تو را به قم نشاندند

کاین خانه بهشت و جاى حوّاست

ناموس خداى جایش اینجاست

اندر حرم تو عقل مات است

زین خاک که چشمه‌ی حیات است

جسمى که دراین زمین نهان است

جانى است که در تن جهان است

این ماه منیر و مهر تابان

عکسى بود از قم و خراسان

ایران شده نور بخش ارواح

مشکات صفت عرش و کرسى

هر کس به درت به یک امیدى است

محتاج تر از همه «وحیدى» است