آثار ادبی و هنری - واحد فرهنگی جامعه اسلامی دانشجویان

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار . . . . چکنم حرف دگر یاد نداد استادم

سید شهیدان اهل قلم، سید مرتضی آوینی:
هنر آن است که بمیری پیش از آنکه بمیرانندت و مبداء و منشاء حیات آنانند که اینگونه مرده اند... خون حسین (ع) و اصحابش کهکشانی است که بر آسمان دنیا راه قبله را می نمایاند... پندار ما این است که ما مانده ایم و شهداء رفته اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده و شهداء مانده اند... زندگی زیباست اما شهادت از آن زیباتر است... حب حسین (ع) سرالاسرار شهداست... از عاشورای سال 61 هجری دیگر زمان از عاشورا نگذشته است و همه روزها عاشوراست... کربلا حرم حق است و هیچکس را جز یاران امام حسین (ع) راهی بسوی حقیقت نیست... حقیقت هنر نوعی معرفت است که در عین حضور و شهود برای هنرمند مکشوف می گردد... هنر شیدایی حقیقت و تجلی شیدایی است

سخن روز

واحد فرهنگی ::: پنج شنبه 86 اردیبهشت 27::: 7:0 صبح

عجب از این عقل باژگونه که ما را در جست وجوی شهدا به قبرستانها می کشاند.

شهید آوینی

نظرات()

عکس روز

واحد فرهنگی ::: پنج شنبه 86 اردیبهشت 27::: 7:0 صبح

ما با شهیدان پیمان بسته ایم تا آزادی قدس شریف و تا روزی که پرچم پرافتخار اسلام را بر فراز بلندترین قله ها در انتهای افق بر زمین نکوبیده ایم از پای ننشینیـــم ‍؛ و نخواهیـــم نشست ...

نظرات()

< << 6 7 8 9 10 >> >

منوی اصلی

صفحه نخست
تماس با ما
RSS

اوقات شرعی

درباره ما

واحد فرهنگی

لوگوی وبلاگ

جستجو

لینکهای روزانه

موضوعات وبلاگ

لینک دوستان

تاربلاگ ایلیا

اشتراک در خبرنامه

آرشیو

اخبار فرهنگی
پیامها
کاریکاتور هفته
آثار ادبی و هنری
عکس روز
جلسات فرهنگی
بهار 1387
زمستان 1386
پاییز 1386
تابستان 1386

آمار

بازدید امروز: 12
بازدید دیروز: 16
کل بازدیدها : 182228

نویسندگان

[ و به کسى که در محضر او أستغفر اللّه گفت ، فرمود : ] مادر بر تو بباید گریست مى‏دانى استغفار چیست ؟ استغفار درجت بلند رتبگان است و شش معنى براى آن است : نخست پشیمانى بر آنچه گذشت ، و دوم عزم بر ترک بازگشت ، و سوم آن که حقوق مردم را به آنان بپردازى چنانکه خدا را پاک دیدار کنى و خود را از گناه تهى سازى ، و چهارم اینکه حقّ هر واجبى را که ضایع ساخته‏اى ادا سازى و پنجم اینکه گوشتى را که از حرام روییده است ، با اندوهها آب کنى چندانکه پوست به استخوان چسبد و میان آن دو گوشتى تازه روید ، و ششم آن که درد طاعت را به تن بچشانى ، چنانکه شیرینى معصیت را بدان چشاندى آنگاه أستغفر اللّه گفتن توانى . [نهج البلاغه]