جهان لیبرالیسم در ناتوی فرهنگی به‌دنبال آن است تا بتواند با ارائه یک‌سری فاکتورهای جدید برای شکل‌دهی فرهنگ جدید، هویت اصیل و اسلامی جوامع اسلامی را که مبتنی بر ظلم‌ستیزی و عدالت‌محوری است، از آنان بستاند و از این طریق خطر بالفعلی غرب را تهدید می کند،نجات پیدا کنند.
بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران در سال 57 که یگانه نماد پیروزی اندیشه حاکمیت بر محور مذهب در مقابل جهان سرمایه‌داری و اندیشیه سیاسی لیبرالیسم که حیات خود را در به انزوا کشیدن مذهب و انحصار آن در حوزه خصوصی می‌دانستند، سران غرب را به تفکر عمیق برای تقابل با این پدیده، وا داشت و لذا بعد از اقدامات اولیه از طریق عاملین داخلی برای شکست نهضت و در ادامه با استمداد از دشمن خارجی به‌وسیله بالا بردن هزینه حاکمیت به‌دنبال ضربه زدن به این نهضت الهی – انسانی برآمدند که بعد از چندین سال تلاش و هزینه‌های سنگین مالی و حیثیتی پی به بی‌تأثیر بودن اقدامات فیزیکی خود در براندازی این نهضت بردند و درصدد علت‌یابی و خشکانیدن و انحراف ریشه اصلی مقاومت این انقلاب برآمدند و لذا به سمت تغییر جبهه و تاکتیک مبارزاتی حرکت کردند که اولاً: دارای خصیصه‌ای غیر فیزیکی و ملموس باشد برای کسب رسوخ و نفوذ بیشتر در توده مردم و ثانیاً: به‌جهت عدم امکان قابلیت شناسایی و رهیابی آن در کوتاه مدت، دارای قدرت تخریب فراوان‌تری باشد که این همان حمله به هویت و ماهیت بنیادین جامعه بوده که خود را در مقوله فرهنگ جامعه، نمایان می‌سازد. بر این اساس مقام معظم رهبری (زیده عزه) از سال‌های نخست رهبری مدبرانه خود با هوشیاری تمام باتوجه به این تغییر جبهه سعی کردند دیگران را متوجه این تغییرات تاکتیکی نموده و در این راستا با استفاده از سه تعبیر هشدار دهنده، حرکت و آرایش هجومی زرسالاران یهود و استکبار جهانی را در جبهه جدید برای تسلط بر منافع امم اسلامی به‌ویژه ایران از طریق نابودی هویت ملی و اسلامی جوامع، ترسیم نموده‌اند و در همین راستا ایشان ابتداءً در سال 68 سخن از تهاجم فرهنگی به‌میان آورده و سپس شبیخون فرهنگی را مطرح نمودند و اخیراً از تشکیل ناتوی فرهنگی یعنی هم‌پیمانی دشمنان در تاراج ارزش‌ها و عقائد بنیادین جامعه، خبر داده‌اند.
برای شروع بحث از چگونگی شکل‌گیری ناتوی فرهنگی و نقش فرهنگ عاشورائی در عرصه تقابل آن، نیازمند ترسیم شاکله مبحث می‌باشیم که عبارت است از:
الف) فرایند شکل‌گیری ناتوی فرهنگی و ریشه آن
ب) اهداف ناتوی فرهنگی در جوامع
ج) نقش فرهنگ حسینی در مبارزه با اهداف ناتوی فرهنگی
