از هولوکاست سرخ پوستان تا هولوکاست
ناکازاکی و هیروشیما
جهانبخش سلمانیان
نمی دانم فیلم" آپوکالیپتو "را دیده اید یا نه؟ آخرین فیلم "میل گیپسون"که در آن با جلوه های ویژه ای خاص و فیلم نامه ی مهیج فضای معیشتی و فرهنگی حاکم بر زندگی قبایل سرخپوستی را که قبل از تسلط اروپایی ها به قاره آمریکا در آن زندگی می کردند به تصویر می کشد فضای توحشی که در آن قبایل مختلف به همدیگر حمله کرده و همدیگر را به صورت وحشیانه قلع و قمع می کنند سرهای همدیگر را می برند دل های همدیگر را از سینه در آورده ودر آتش می پزندو...و در این قسمت از فیلم هیچ چیز از ذهن احساساتی یک بیینده نمی گذرد مگر اینکه "ای کاش گروهی از آدم های غیر وحشی بیایند وهمه اینها را از بین ببرند مگر قهرمان داستان وقبیله او را که آدم خوب های این قبایل هستند".
زمانی نمی گذرد که بینندگان به آرزوی خود می رسند آخر فیلم کشتی های سفید پوستان اروپایی وارد این سرزمین می شوند و فیلم همین جا تمام می شود و بیننده راضی از نتیجه فیلم تلویزیون را خاموش میکند...
در نظر بیننده فیلم به خوبی تمام می شود غافل از اینکه اصل ماجرا از همین پایان فیلم آغاز می شود.هولوکاست سرخ پوستان آمریکایی زمانی اتفاق می افتد که فیلم تمام شده و تلویزیون بیننده خاموش است وباید هم خاموش باشد چون مثل دیگر هولوکاست هه نباید در مورد آن تحقیقی صورت گیرد- فیلم نامه ای نوشته شود و فیلمی ساخته شود .
اگر تحقیق جامعی صورت می گرفت دقیقا می شد فهمید چه تعداد از این سرخ پوستان توسط همین کشتیرانان غیر وحشی کشته شده اند.بعضی ها می گویند از هشتاد میلیون سرخ پوست ساکن آمریکا شصت میلیون نفر کشته شده اند{شاید آن ۲۰ میلیون نفر باقیمانده همان قهرمان داستان و قبیله او باشند که آدم های خوبی بودند} بعضی ها می گویند کمتر وبعضی ها بیشتر از آن را تخمین می زنند اما چه کنیم که آمار دقیق در نتیجه تحقیقات دقیق در دست نداریم.گویی معمای همه هولوکاست ها باید حل نشده به زباله دان تاریخ فرستاده شود
هولوکاست سوم هم که در نتیجه بمباران اتمی هیروشیما وناکازاکی به وقوع پیوست همین گونه به زباله دان تاریخ رفت.
این که چرا هولوکاست اول و سوم را عرض کردم و دومی را برای آخر نوشته نگه داشتم این است که این هولوکاست از دو نظر با دو هولوکاست دیگر متفاوت است:
اول اینکه به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران بر خلاف دو هولوکاست دیگر که حقیقی بودند و رسانه ها در فضای مجازی سعی در تکذیب و تقلیل آماری آنها داشتند این هولوکاست حداقل در بعد آمار و ارقام یک هولوکاست ساخته شده در فضای مجازی رسانه هاست.
دوم اینکه این هولو کاست از حیث وقوع-و نه ارقام- نه تنها به زباله دان تاریخ نرفت بلکه بهانه ای شد برای تشکیل کشوری متشکل از قربانیان حادثه در قلب کشوری دیگر که هیچ نقشی در وقوع حادثه نداشت.
حال سوالی که به ذهن هر انسان منصفی خطور می کند این است :حال که یک هولوکاست ساخته شده در فضای مجازی رسانه ها می تواند کشوری در قلب کشوری دیگر بسازد چرا دو هولوکاست حقیقی نه تنها نمی توانند کشوری در قلب اروپا برای سرخ پوستان و کشوری در قلب آمریکا برای قربانیان هیروشیما و ناکازاکی بسازند بلکه اصلا اسمی از آنها در هیچ جایی برده نمی شود؟
وب سایت الف لام میم
