ابراهیم حاتمی‌‌کیا گفت: همواره در برخورد با نظامی که خودم در شکل‌گیری و نگهداری‌اش دخیل بوده‌ام و حساسیت به ارزش‌هایش برای من مساله است، دلم می‌لرزد و از این بابت سرم هم بالاست اما به همان نسبت، به خودم حق می‌دهم که برخی مسائل را نقد کنم.

ابراهیم حاتمی‌کیا در برنامه پنجشنبه شب «شب‌شیشه‌ای» با انتقاد از شرایط تولید فیلم در عرصه سینمای جنگ، افزود: این انصاف نیست. واقعا فعالیت در این عرصه سخت‌مان است و برای فیلمسازی در سینمای جنگ خون به جگر می شویم.
وی گفت: این که به جنگ نگاه ارتجاعی بشود، به گذشته برگردیم و صرفا خاطره نوستالژیک داشته باشیم، نگاه عقب افتاده‌ای است. ما باید چیزی را درمورد جنگ بگوئیم که برای آیندگان تعریف شود.
وی ادامه داد: متاسفانه برخوردها صحیح نیست. من وقتی به یک مسول نظامی توضیح می‌دهم که من این فیلم را ساخته‌ام ، آن فیلم را کارگردانی کرده‌ام، به من می‌گوید بله این‌ها درست اما.... این «اما» که به میان می‌آید معنایش این است که برو ته صف بایست.
وی متذکر شد: پس از شهادت آقا مرتضی (آوینی) من در روایت فتح بودم و آنجا هم می‌گفتم که بحث جنگ را نوستالژیک نکنیم. توی فیلمساز، بیا بسیجی زمان حال را بگو و حالا نقبی به گذشته هم بزن. امروز بازماندگان از جنگ نفس می کشند، زندگی می‌کنند. یکی مهندس است، یکی دکتر است و یکی هم خلاف شده... گفتن این‌ها هیچ اشکالی ندارد. من البته تا حالا هم تلاش خودم را کرده‌ام.
حاتمی کیا گفت: یک نقاش، روزی رنگ‌های روشن را بر می‌دارد و یک روز رنگ تیره را و حق نداریم این حق را از او بگیریم چون مردم این وکالت را به هنرمند داده‌اند که چیزهایی که فکر می‌کند، برایشان بگوید.
وی ادامه داد: فیلم جنگی ساختن سخت است و من هم به دعوت کسی نیامده‌ام در این حیطه، پس دلم می‌خواهد هیچ کس از تشکل‌های نظامی روی فیلمی که من دارم می‌سازم، نظر ندهد. من خودم را محق می‌دانم و البته شاید نوعی خودخواهی هم در آن وجود داشته باشد. من در شرایطی به مشکل برمی‌خورم که کوتوله‌ها می‌آیند در این حیطه فیلم می‌سازند و هر که می‌خواهد به عالم فیلمسازی نفوذ کند، مثل خواننده‌هایی که برای ورود به عرصه خوانندگی ، مولودی‌ها را می‌خوانند، در سینما فیلم جنگی می‌سازد و من از این بابت شرمنده‌ام.

ادامه...