حضور هاشمی رفسنجانی همزمان با اعیاد شعبانیه در مشهد مقدس، با دیدار با اقشار و گروههای سیاسی و اجتماعی همراه بوده است. با این حال، دیدار روز پنج شنبه گذشته وی با جمعی از اعضاء جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد، با انتقاداتی از سوی این تشکل روبرو شده است. در این دیدار که بنا بوده به صورت پرسش و پاسخ برگزار شود، زمان جلسه به صورت غیرمترقبه به دانشجویان اعلام می شود و در حین دیدار نیز هاشمی از پاسخگویی صریح به پرسش های دانشجویان خودداری می کند. مهدی بادپا دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در گفتگو با رجانیوز با ابراز ناخرسندی از عدم پاسخگویی هاشمی رفسنجانی به پرسشهای دانشجویان خاطرنشان کرد: در این جلسه که همزمان با میلاد با سعادت حضرت مهدی (عج) برگزار شد، 4 تن از دانشجویان به نمایندگی از دانشجویان دانشگاه های فردوسی و آزاد مشهد به طرح سوالات و دیدگاه های خود پرداختند. وی با بیان این مطلب که برگزار کنندگان جلسه در برنامه از پیش طراحی شده ای، وقت اندکی در اختیار جامعه اسلامی دانشجویان قرار دادند، افزود: آقای هاشمی با بهانه قرار دادن فرا رسیدن زمان اقامه نماز عملاً از پاسخ گویی به دانشجویان شانه خالی کرد. بادپا 2 موضوع "اتحاد ملی و انسجام اسلامی" و "توسعه و الگوی اقتصادی" را از جمله مباحثی خواند که در این جلسه مطرح شده اند. وی همچنین افزود: در این جلسه از آقای هاشمی سوال شد که چرا در سال اتحاد ملی وانسجام اسلامی شاهد عدم اتحاد میان مسئولان هستیم اما وی علاوه بر بدون پاسخ گذاشتن این سوال، به پرسش دیگری نیز که مرتبط با توسعه و الگوی اقتصاد اسلامی بود، جواب نداد. وی در پایان از بهره برداری تبلیغاتی از جلسات دانشجویی ابراز نارضایتی کرد.

«فعلا مسکوت بماند!» این دستور حضرت امام سلام الله علیه در ذیل درخواست شورای عالی قضایی دربارة ادامة رسیدگی به «پروندة انفجار هشت شهریور و شهادت شهید باهنر و رجایی» است. بهانه و توجیه شورای عالی قضایی برای اخذ چنین دستوری در آن دوران، امکان اخلال در شرایط بحرانی نظام به خصوص با توجه به صرف توان نظام در جبهه‌های جنوب و قرار داشتن گروهی از متهمین بر مسند قدرت بود. اما امروز که نظام در آن شرایط اضطراری نیست، چرا پروندة انفجار «هشت شهریور» به جریان نمی‌افتد؟

«خدایا تو شاهدی چندین‌بار با عناوین مختلف خطر منافقین انقلاب را (همان‌ها که التقاط به گونة منافقین خلق سراسر وجودشان را و همة ذهن و باورشان را گرفته و همانا ریاکارانه برای رسیدن به مقصودشان دستمال ابریشمی بسیار بزرگ به بزرگی مجمع‌الاضداد به دست گرفته‌اند هم رجایی و باهنر را می‌کشند هم به سوگشان می‌نشینند هم با منافقین خلق پیوند تشکیلاتی وسپس... برقرار می‌کنند، هم آنان را دستگیر می‌کنند و هم برای آزادیشان و اعطای مقام و مسؤولیت بدانان تلاش می‌کنند و از افشای ماهیت کثیف آنان سخت بیمناک می‌شوند، هم در مبارزه علیه آنان (و در حقیقت برای جلب رضایت مسؤولین و نجات بنیادی آنان) خود را در صف منافق‌کشان می‌زنند و هم در حوزه‌های علمیه به فقه و فقاهت روی می‌آورند تا مسیر فقه را عوض کنند.) به مسؤولین گوشزد کرده‌ام.

گفته‌ام که خطر اینان (منافقین انقلاب) به مراتب زیادتر از خطر منافقین خلق است چرا که علاوه بر همة شیوه‌‌های منافقانه منافقین سالوسانه در صف حزب‌اللهیان قرار گرفته صفوف مقدم را غاصبانه به تصرف خود درآورده‌اند به گونه‌ای که عملاً عقل و ارادة منفصل برخی تصمیم‌گیرندگان قرار گرفتند.»

از وصیت نامه شهید لاجوردی دادستان سابق انقلاب

و از مسؤولان بررسی پرونده هشت شهریور