بحث ما درباره موضع حاکمیت دینی در برابر فساد حاکمان، فساد مالی و سوءاستفاده از اموال عمومی است. عرایضم را با روایتی از امام موسی‌بن‌جعفر(ع) آغاز می‌کنم؛ امامی که حدود سیزده سال از عمر شریفشان را در زندان‌‌ها و شکنجه‌گاه‌های حاکمیتی گذراندند که به نام دین بر مردم حکومت می‌کرد و در زندان چنین حاکمیتی هم به شهادت رسیدند.

روزی یکی از اصحاب امام موسی‌بن‌جعفر(ع) خدمت ایشان رسید و پرسید، فرج شما اهل بیت چه زمانی خواهد بود تا ما هم از فرج شما بهره‌مند شویم؟ در توصیف دوران فرج فرمودند: کار ما در فرج؛ یعنی زمانی که حاکمیت به دست ما برسد، روزها تلاش برای اجرای عدالت و خدمت به مردم و اجرای حدود خدا و شب‌ها فکر و ذکر برای حل مشکلات مردم است و آن زمان آغاز مشکلات و مصیبت‌های ماست. وقتی قدرتی در دست ما باشد، دیگر روز و شب نخواهیم داشت.

رابطه نهادهای اقتصادی و اداری حکومت با یکدیگر، رابطه ظروف مرتبط است؛ گاه تغییر و تحولی در یک نهاد به وجود می‌آید، حال آن‌که نباید مستقیم عامل آن را در خود آن نهاد جست، بلکه کاملا با اتفاقاتی که در حوزه‌های دیگری از حکومت و نهادهای اجتماعی می‌افتد، مرتبط است.
ادامه مطلب